alttan yavaş yavaş veriyorlar gerilim müziğini...
aceleyle pişirmek zorunda olduğunuz bir yemeğin altını sonuna kadar açmak gibi...
yine aynı duyguları yaşıyorum aynı anda.
gözler kısılmış yine gözkapakları açılmak bilmiyor.
hissediyorum güzel şeyler olmayacak.
bu ne kadar böyle sürecek bilmiyorum
evet bugün var ama peki yarın...
arasıra müzik biter gibi oluyor,korkuyorum.
sonra tekrar ve tekrar...
sonsuz bir döngüdeyim sanki
ama biliyorum o müzik birgün bitecek
bitmesini istesem de istemesem de...
1 yorum:
iyi şeylerin olmayacağını hissetmek, çok vahim zamanlardır... onu etlatmak da bir o kadar nefesli...
Yorum Gönder