5 Şubat 2009 Perşembe

mezun olur gibiyim :)

Mezun olduğumu  ben görür müyüm demiştim  evvel zaman içinde.

Kolay değildi tabi  en ufak sempati duymadığın bir konu üzerine okumak.Aslında bu hikaye çok eskilere  dayanıyor ama artık anlatmanın bir faydası olmayacağı için es geçiverdim o eski mevzuları.

Neyse efendim bugün epey mutluyum çünkü final sınavlarımız açıklanmış ve bütünlemelerle uğraşmak zorunda kalmadan yüksek yüksek notlar alıp bütün derslerimizi vermişiz :)

Uzun zamandır bu kadar mutlu olmamıştım.

O mutluluğun verdiği şuursuzlukla  okulda epey bir boş boş dolandım bugün hatta öğrenci işlerine bile yardım ettim notları asmaları hususunda :)

Beni bu kadar mutlu eden şeyin  hiç sevmediğim okulumu bitirmek üzere olması ironik mi acaba …

Neden ironik olsun yahu kurtuluyorum işte Avcılar dan :)

Artık mezun olmak için önümüzdeki tek engel tek ders sınavı.

Ondan sonra da artık kendimi daha iyi hissettirecek işler yaparım inşallah.

Bu yazıyı okuyup sevincime ortak olan sevgili okuyucularıma teşekkürü borç bilirim .

esen kalın :)

3 Şubat 2009 Salı

sen seç



























ne için geldin bu dünyaya

kim bıraktı seni bu karmaşanın ortasına

kim öğretti nasıl düşüneceğini

kim öğretti sana konuşmayı

kim öğretti gülmeyi, kim öğretti ağlamayı

kim öğretti sevmeyi

kim öğretti nefret etmeyi

kim öğretti korkuyu

kim öğretti acı çekmeyi

kim öğretti acı çektirmeyi

kim öğretti kaçıp gitmeyi

kim öğretti doğruyu

kim öğretti yanlışı

kim öğretti güzeli çirkinden ayırmayı

kim öğretti kendini kayırmayı

kim gösterdi karanlıktaki aydınlığı

hayat mı ?

hayat yalnızlıktır

yalnızlık ise hayat

sen ise

dümensiz bir gemide hapsolmuş

koskoca bir hiç

en iyisi

sen o öğrendiğin değerlerden birisini kendine biç.

2 Şubat 2009 Pazartesi

müptela

gülmek için ağlamaya

konuşmak için  susmaya

hatırlamak için unutmaya

gelmek için gitmeye

kabul etmek için reddetmeye

benimsemek için yabancılaşmaya

yakınlaşmak için uzaklaşmaya

kalkmak için düşmeye

dokunmak için keşfetmeye

keşfetmek için  uzak durmaya

doğmak için ölmeye

müptela olmuşum ben.

bir  tek seni sevmek için başka gereksinim duymamışım ben

ne garip  ki

onda da son bulmuşum…