30 Ocak 2009 Cuma

boş sözler silsilesi…

dün gece oturup bir şiir yazmaya niyetlendim

ikimizi anlatan…

ikimiz derken senin hayalinin olduğu bir resim ve

benim aynadaki gerçek üstü yansımam…

çok mu zordu iki kelime söylemek

ya da çok mu zordu  gerçekliğini iki kelime üzerinden yansıtmak

aslında fazlaydı iki saniye kaçamak bakışmak

kime yararı  vardı ki  söylenecek iki kelimenin

zararı  gizeminde saklı bu hikayenin

yokluğunda var olmak ya  da

varlığında yok olmak

sonucu ezelden belli bu teoremin

kefaretini bilseysim eğer bu esaretin

muvaffak olurdum göstermeye en çok korktuğum cesareti

ve diller lal olmazdı o zaman

anlatırdı bu kutsal ibadeti…

1 yorum:

a. dedi ki...

Geçmiş bir yazı...
Muhtemelen görmeyeceksin bu yorumu, bilmeyeceksin.

Bunun rahatlığıyla seslenebiliyorum ya zaten...

Okuyunca tozlanan hayalini gördüm kırık pencerede...

Ve ne güzel oturdu o şarkı bu şiirin başına.

Öyle de güzel yazmış, öyle de güzel anlatmışsın ki...

"ne dünyalar yıktım seni bulmak için"