Yazdıklarımdan rahatsız olmuş bendeki benlerden biri…
Bendeki benlerden biri bendeki diğerlerinden haberdar değilmiş sanki.Daha doğrusu haberdarmış da yok gibi davranmayı yeğlemiş kendi içinde.
Kabul etmekte zorlanmış epeyce.Aslında kabul etmek değilmiş zaten niyeti.Denememiş bile…
Yalan söylediğimi düşünmüş bendeki bene ama neden yalan söylediğimi ve hangi bene yalan söylediğimi umursamamış galiba.
İçinde bulunduğu sığ çukuru derin sanmış o yüzden çalışmamış yukarılara çıkmaya.
Denesemiş görürmüş ne kadar “sığ” olduğunu ama denememiş.
Sonra beni suçlamış benden ötürü bulamadığı ve aslında bulmak istediğini söyleyerek yalan söylediği yönlerde.
İçine hapsolup kalmış yakınındaki uzakların.
Bilememiş klavyenin “a” harfi ile “s” harfi arasındaki mesafe kadar yakın olduğumuzu.
Bilse bile tatmin etmezmiş bu onu çünkü “s” den sonra “d” “f” g” “h” … nin geldiğini tasavvur eylemiş.
Yine de kızmamış bendeki benlerin en acımasızı.
Bir şans daha vermiş ona.
Sadece bir gün bendeki benlerin birleşip esas beni ortaya çıkarmasını umud etmiş.
Yine de korkmuş işte.
Sadece korkmuş.
2 yorum:
Çok karmaşık bir yazı, birkaç kez okudum anlamak için ama ı-ıh. her okuduğumda başka bir şey anlıyorum, seviyem yetmiyor kavramaya 8-)
yok canım est. o benim anlatamamışlığımdır ya da anlatmak istemeyişimdir.
neyse boşver zaten bilirsin, ben yazdıklarıma her bakışımda farklı anlam çıkarabiliyorum 8-)
Yorum Gönder